Uzależnienie od telefonu – czy to masz?

Czy Ty też zauważasz, że nie możesz się obejść bez telefonu? Zabierasz go wszędzie, a korzystasz nawet prowadząc auto? Przeczytaj co to robi z Twoją głową.

Spis treści

uzależnienie od telefonu komórkowego

Wiesz, ile czasu ludzie spędzają przed ekranem telefonu komórkowego?

To nie tylko Twój problem. Fonoholizm, czyli uzależnienie od telefonu dotyka obecnie olbrzymiej części społeczeństwa. Wystarczy popatrzeć na dane:

  • Ludzie w Polsce spędzają w internecie średnio 7 godzin, ponad 3 na samej komórce*.

  • Rośnie liczba przypadków depresji, samobójstw młodych ludzi i innych skutków, które naukowcy wiążą ze zbyt dużym korzystaniem z komórek i mediów społecznościowych.

  • Dzieci na komórkach spędzają coraz więcej czasu, w tym te najmłodsze.

 

Opowiem Ci smutną historię…

Kiedy mój syn był mały i spędzaliśmy razem popołudnie po pracy i dzwonił mój telefon — wpadał w szał. Wiedział, że to małe, czarne urządzenie wciągnie jego mamę i czas, który mieliśmy spędzać razem, nie będzie tak naprawdę wspólny. Dlatego krzyczał, ciągnął mnie za ubranie i po prostu się wkurzał.

Na początku wydawało mi się to dziwne. Ale i tak odchodziłam, załatwiałam sprawy. Ale kiedy uświadomiłam sobie, że maluch walczy o moją uwagę z komórką, zrobiło mi się bardzo przykro. Jaką jestem mamą, jeśli nie potrafię dać mu najcenniejszej rzeczy: całkowitej mojej uwagi?

 

Ty też widzisz cyfrowe zombie?

Od tej pory uważnie obserwuję ludzi na ulicach. Zdarza się, że widzę rodziców, którzy pchają wózek, sami skupieni na komórkach. Albo siedzą obok dzieci, tak naprawdę zerkając w ekran.

Obserwuję całe rodziny, pary, które zamiast rozmawiać, skupione są na telefonie.

Czym jest to magiczne urządzenie i jaką ma wielką moc, że spędzanie czasu na nim staje się ważniejsze niż cokolwiek innego?

 

Jesteś młodsza? Masz gorzej!

Ale musisz to wiedzieć. Do 25 roku życia nie masz w pełni rozwiniętego mózgu (sorry, to fakt). W tej jego części, która odpowiada za ogarnianie uzależnień i dopaminy. Tym bardziej musisz pokonać uzależnienie i swój mózg już teraz. Jak?

Objawy uzależnienia od telefonu komórkowego — czy je masz?

Jeśli obserwujesz u siebie następujące objawy uzależnienia od telefonu komórkowego, podejmij działania. A może Twój bliski boryka się z uzależnieniem? Nie czekaj i nie obiecuj sobie, że będzie lepiej. Musisz działać już dziś:

  • Ciągle siedzisz na komórce.
    Wolny czas spędzasz na niej. Dużo czasu schodzi Ci na zajęcia, które niekoniecznie przekładają się na Twój rozwój (gry, social media, przeglądanie zakupów czy portali). Nawet nie kontrolujesz tego, ile czasu Ci tu zajmuje. Często siedzisz na komórce dłużej, niż zamierzałaś.

  • Komórka to Twoja najlepsza kumpela.
    Zdarza się, że wolisz siedzieć na niej, niż wyjść albo spędzić czas z koleżankami na mieście. Po pewnym czasie czujesz się niekomfortowo w ogóle wychodząc z domu. Izolujesz się.

  • Kontakty komórkowe są częstsze niż te bez.
    Czasem może być tak, że masz dużo kontaktów w sieci, dużo spędzasz na rozmowach. Ale i tak czujesz się samotna, bo większość relacji (poza tymi „obowiązkowymi” typu praca i szkoła) masz w sieci.

  • Komórka zajmuje Ci więcej czasu niż zajęcia poza pracą i szkołą.
    Skrajny przypadek: nie potrzebujesz ich, bo masz komórkę.

  • Nadmierne korzystanie z telefonu odbija się na relacjach rodzinnych (i z innymi ludźmi).
    Osoby uzależnione mają na nie mniej czasu, bo ciągle siedzą na komórce. Też tak masz?

  • Jesteś często podenerwowana albo zdołowana.
    Osoba uzależniona często przegląda social media. To sprawia, że ma zły humor, czuje się gorsza od innych, bo ciągle się porównuje z nimi. Częste korzystanie z mediów, w których szybko zmieniają się treści i filmiki sprawia, że czujesz się zestresowana, nabuzowana. Im częściej korzystasz z komórki, tym większego masz „doła”.

  • Sięgasz po komórkę jak się stresujesz, albo żeby się uspokoić.
    Tyle że to nie działa, bo po skorzystaniu z niej często nie jest lepiej.

  • Masz mniej innych aktywności i mniej dotychczasowych zainteresowań.
    Za pomocą telefonu ogarniasz większość wolnego czasu. W sumie już go nie masz (oddałaś go na rzecz telefonu).

  • Masz problemy ze snem.
    Albo za późno się kładziesz i jesteś niewyspana, albo nie możesz zasnąć. Niebieskie światło komórki hamuje wydzielanie melatoniny, hormonu snu.

  • Komórka jest pierwszym, co robisz, jak wstaniesz.
    Po otwarciu oczu od razu sięgasz po telefon i sprawdzasz, co Cię ominęło w trakcie snu.

  • Masz na niej sporo aplikacji.
    Niektóre to tylko rozrywka. Po prostu lubisz z nich korzystać, choć, gdyby się zastanowić, nie zawsze są potrzebne.

  • Ciągle szukasz jakichś informacji na komórce, bo „musisz wiedzieć”.
    Na pewno? I tak nie pamiętasz dziś tego, co sprawdzałaś wczoraj. Za to dopada Cię „przeciążenie informacyjne”. Jesteś przytłoczona ilością informacji, które są w komórce.

  • W pracy spędzasz czas na mediach społecznościowych.
    W komunikacji miejskiej grasz lub oglądasz filmiki. Skrajna wersja: zaniedbujesz pracę i rodzinę, ko komórka jest ciekawsza.

  • Nie możesz się skupić.
    Ciężko Ci czyta się trudniejsze rzeczy albo słucha i ogląda dłuższe treści, ciągle gdzieś skaczesz i biegniesz.

  • Cierpisz na FOMO (fear of missing out).
    Osoba uzależniona boi się, że coś ją ominie, na przykład przecena albo coś na social media albo coś w grze.

  • Zaniedbujesz obowiązki domowe.
    Albo robisz je „na odczep się”, bo chcesz biec do komórki. Zdarza się, że zapominasz o różnych rzeczach, bo siedziałaś na telefonie.

  • Wiele razy próbowałaś korzystać z komórki mniej.
    Ale po kilku godzinach albo dniach wszystko wracało do normy.

  • Zdarza się, że używałaś telefonu w niebezpiecznych sytuacjach.
    Korzystasz z telefonu podczas jazdy samochodem lub przechodzenia przez ulicę. Masz za sobą niejeden epizod takiego zachowania.

  • Reagujesz na powiadomienia w telefonie jak dziecko na słodycze.
    Powiadomieniom towarzyszy frajda, podniecenie, oczekiwanie. Czasem wprost biegniesz do telefonu, jak słyszysz „pingi”?

 

Uwaga!

Jeśli te opisy mówią o Tobie, przynajmniej w części, znaczy, że masz problem. Tak jak ogromna większość ludzi dzisiaj. Zacznij działać! Potrzebujesz precyzyjnego potwierdzenia?

 

Zrób sobie poniższy test.

objawy uzależnienia

Jak rozpoznać uzależnienie od telefonów komórkowych? Zrób sobie krótki test!

Caglar Yildirim oraz Ana-Paula Correia przeprowadzili badanie, i przygotowali kwestionariusz, który mówi o skali cierpienia na nomofobię.

Nomofobia to strach przed brakiem telefonu (po angielsku: no mobile phobia).

Jak zrobić test na uzależenienie od telefonu?

Weź kartkę (lub otwórz arkusz kalkulacyjny)l Zapisz na niej numer pytania. Do każdego pytania zapisz odpowiedź w formie cyfry od 1 do 5. 1 oznacza, że się nie zgadzasz, to Ciebie nie dotyczy, a 5, że maksymalnie się zgadzasz „to Ty!”.

  1. Bez stałego dostępu do informacji czuję się niekomfortowo.

  2. Byłabym zirytowana, gdybym nie mogła sprawdzić informacji na komórce wtedy, kiedy tego chcę.

  3. Denerwuję się, kiedy nie mogę przeczytać wiadomości (np. wydarzeń, pogody itp.) na telefonie.

  4. Zdenerwowałby mnie brak możliwości korzystania z telefonu i/lub aplikacji i innych jego funkcji, wtedy, kiedy chcę.

  5. Opcja wyczerpania baterii w moim smartfonie mnie przeraża.

  6. Gdyby skończyły mi się środki lub osiągnęłabym miesięczny limit danych, wpadłabym w panikę.

  7. Gdy nie mam sygnału danych lub nie mogę połączyć się z Wi-Fi, to wciąż sprawdzam, czy mam sygnał lub, czy mogę znaleźć Wi-Fi.

  8. Czuję się uwięziona, kiedy nie mogę korzystać komórki.

  9. Gdybym przez jakiś czas nie mogła sprawdzić komórki, miałabym ochotę to zrobić.

  10. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, odczuwałbym niepokój, że nie mogę natychmiast komunikować się z rodziną i/lub przyjaciółmi.

  11. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, martwiłabym się o moją rodzinę i/lub że przyjaciele nie mogą się ze mną skontaktować.

  12. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, czułabym się zdenerwowana, bo nie mogłabym dobierać wiadomości i połączeń.

  13. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, byłabym zaniepokojona, że nie mogę pozostawać w kontakcie z moją rodziną i/lub przyjaciółmi.

  14. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, denerwowałbym się, że nie wiem, czy ktoś próbował się ze mną skontaktować.

  15. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, martwiłabym się, że mój stały kontakt z rodziną i przyjaciółmi został zerwany.

  16. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, byłbym zdenerwowana, że została odłączona od mojej cyfrowej tożsamości.

  17. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, czułabym się niekomfortowo, że nie jestem na bieżąco z mediami społecznościowymi i sieciami internetowymi.

  18. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, czułabym się niezręcznie, bo nie mogę sprawdzić powiadomień i aktualizacji z mediów społecznościowych.

  19. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, odczuwałabym niepokój, że nie mogę sprawdzić maila.

  20. Gdybym nie miała przy sobie smartfona, czułabym się dziwnie, nie wiedziałabym, co robić.

Punktacja:

  • do 20 punktów — brak nomofobii

  • od 21 do 60 punktów — lekka nomofobia

  • od 60 do 100 punktów — umiarkowana nomofobia

  • od 100 do 140 punktów — poważna nomofobia

Źródło: http://cs.oswego.edu/~caglar/publications/NMPQ_English.pdf, cyt za: Yildirim, C., & Correia, A. P. (2015). Exploring the dimensions of nomophobia: Development and validation of a self-reported questionnaire. Computers in Human Behavior, 49, 130-137.

od telefonu uzależnienie

Przyczyny uzależnienia od telefonu komórkowego

Słuchaj, to nie do końca Twoja wina, że to Cię dopadło (niestety). Wszyscy mamy telefony komórkowe i bardzo łatwo się od nich uzależnić. Czemu?

 

Nawyki i komórka jako „uciszacz” u dzieci

Moje przemyślenia są takie, że nie pomagają nawyki. Używanie telefonu zaczyna się już od dziecka. To na dzieciach i młodzieży uzależnienia behawioralne zbierają ogromne żniwa. Już małe dzieci uczymy, że kiedy marudzą, na przykład w samochodzie, od razu dostają komórkę.

Dzięki temu od dziecka komórka jest dla nas czymś, co pozwala nie przeżywać trudniejszych emocji, tylko od nich uciekać. Nudzimy się — pac, w komórkę. Przykro nam — pac, w komórkę. Stresik — komórka. I tak cały czas.

 

Dopamina — sprawca uzależnienia

Ludzie od pokoleń szukają nowych informacji. Na tym polega ewolucja. Kiedy zdobywamy nową wiedzę, zalewa nas dopamina. Dopamina to hormon oczekiwania (na przyjemność). Korzystając z internetu i social mediów, sprawiasz, że ona wprost zalewa mózg, powodując, że chcesz jej więcej i więcej.

Ale im więcej jej „bierzesz”, tym więcej chce jej mózg, by osiągnąć ten sam poziom przyjemności. To tak jak z ćpaniem, tylko ekranu. To uzależnia, szczególnie dzieci, których mózg nie jest dojrzały i ani z dopaminą, ani z pokusami nie radzi sobie jeszcze w pełni.

 

Łatwy dostęp

My jako ludzie lubimy proste i łatwe rzeczy. Do takich należy rozrywka na komórce. Dużo łatwiej nam na niej siedzieć niż czytać książkę, biegać, uczyć się. Dlatego (też) ją wybieramy.

Pójście po najmniejszej linii oporu to ludzka cecha. Robimy często to, co nie wymaga od nas wysiłku. A w komórce mamy wszystko: telefon, aparat fotograficzny, dostęp do zakupów online, wykonywania połączeń, kontakt do bliskich osób. Zastąpiła nam wiele sprzętów. I to też rodzi uzależnienie od telefonu.

Ale pomyśl o tym jak o lodach. One też są pyszne. Ale nie będziesz jadła cały dzień, tylko lodów. Bo to groźne dla zdrowia fizycznego!

 

Uzależnienie behawioralne — co to, skąd to się bierze?

To nadmierne korzystanie z telefonu często bierze się też z uzależnienia. Gdy robię coś na komórce — sprawdzam powiadomienie, przewijam posty — wydziela się dopamina. To hormon oczekiwania na przyjemność. Problem w tym, ze im więcej dopaminy produkuje mózg, tym więcej potrzebuje jej, żeby osiągnąć stan zadowolenia. I tak spędzamy coraz więcej czasu na komórce. Jak ją odkładamy, to nam jej szybko brakuje. To taka samonapędzająca się machina.

Jak przyzwyczajamy się do dawek dopaminy, które nam dają krótkie posty, filmiki — nie umiemy skupić się na czytaniu, oglądaniu dłuższych treści, chcemy mieć tak wszędzie. Jak nasz mózgowi odbieramy komórkę, odbieramy mu ten dostęp do dopaminy, który on uważa za kluczowy do życia i zaczyna się panika…

od telefonu uzależnienie

Skutki uzależnienia od telefonu komórkowego

Lista negatywnych konsekwencji jest długa. Jedno jest pewne:  Chcesz mieć mniejszy mózg? Korzystaj więcej z komórki. Naukowcy z Niemiec zaobserwowali, że u osób uzależnionych od telefonów występuje ubytek w istocie szarej mózgu. Uzależnienie od telefonu zmienia kształt i rozmiar mózgu! (źródło)

Chcesz być wyczerpana? Korzystaj więcej z komórki.
Czy wiesz, że Każdego dnia budzisz się z określoną dawką energii? Serio, to może Cię dziwić, ale nie masz jej nieograniczonej ilości. Rano Twoja ludzka bateryjka jest pełna, ale wypływają z niej kolejne kreski doładowania.

Za każdym razem, jak coś robisz, zużywasz swój „prądzik”. Czasem możesz użyć go więcej, czasem mniej. Co ciekawe, energię pożera nie tylko to, co robisz, ale też rzeczy, przed którymi się powstrzymujesz. Na przykład: nie zjem tej czekolady (energia). Nie popatrzę na telefon (energia).

Wyczerpanie EGO - następujące onjawy w życiu codziennym

A komórka zjada nam strasznie dużo energii przez samo powstrzymywanie się przed korzystaniem z niej. Nawet jak jest wyłączona, zabiega o naszą uwagę (zabiera energię). Im więcej się powstrzymujemy, tym więcej energii spada. A że masz jej ograniczoną ilość, to zdarza się, że nie masz już energii na inne rzeczy: mądrzejszy czas (nie na telefonie) z dzieckiem, chcesz jeść rzeczy, które są bardziej kaloryczne lub nie umiesz się powstrzymywać.

Mózg umie robić tylko jedną rzecz na raz!

Do tego dochodzi nasze, ludzkie ograniczenie. Mózg może skupić się na jednej (do dwóch) rzeczy na raz. I jak jest skupiony na komórce (co tam się dzieje? Co mnie omija) to gorzej mu robi się inne rzeczy. Zużywa więcej energii, w szkole ma gorsze oceny, gorzej mu się rozwiązuje testy.

od telefonu uzależnienie

Inne konsekwencje fonoholizmu to:

  • gorszy sen i bezsenność — mózg nie ma kiedy oczyszczać się z toksyn, niebieskie światło blokuje wydzielanie się melatoniny — hormon snu (mózg myśli, że nie trzeba jeszcze iść spać),

  • problemy z koncentracją, pamięcią i rozproszeniem — w internecie tylko pobieżnie skaczemy po informacjach, do tego nie musimy zapamiętywać, bo wszystko można wyszukać,

  • problemy z empatią — przed ekranem nie czytamy mowy ciała, a im więcej czasu jesteśmy on-line, tym mniej offline, przez to możemy czuć się samotni,

  • problemy z samooceną — wciąż się porównujemy z innymi. w social media,

  • problemy ze wzrokiem — patrzenie na ekran wzmaga krótkowzroczność,

  • problemy psychiczne — stres, narażenie na depresję,

  • Problemy ze zdrowiem — jeśli nie uprawiamy sportu.

Sporo tego. Przekonałam Cię już, żebyś zmniejszyła czas na komórce (i w internecie)?

uzależnienie od telefonu objawy

Jak leczyć uzależnienie od telefonu. Czy można?

Ok. Wyszło Ci, że jesteś uzależniona. Co dalej? Może Twoim problemem jest uzależnienie dziecka? W obu przypadkach mam tę samą odpowiedź:

Pomoc specjalisty — w przypadku uzależnienia to rozważ w pierwszej kolejności. 

I to rekomenduję z pełnym przekonaniem. Bo jeśli chcesz wyleczyć zęba — nie robisz tego sama. O ile poważniejsze jest zdrowie psychiczne? Specjalista pomoże pokonać trudności, a osoba uzależniona otrzyma profesjonalne wsparcie. Tak jak dentyści leczą zęby, tak z uzależnieniem warto skorzystać z pomocy specjalisty — psycholog, terapeuta uzależnień.

Uwierz mi, dziś to nie wstyd, ale objaw bycia świadomą i mądrą osobą.

  • Tutaj znajdziesz listę poradni na NFZ — warto od razu sięgnąć po pomoc: zobacz

  • Tutaj znajdziesz specjalistów płatnych i możesz przejrzeć opinie: zobacz 

Co jeszcze możesz zrobić?

  • Sprawdź terapię grupową — wyszukaj w Google „terapia grupowa uzależnień behawioralnych” lub „grupy uzależnień behawioralnych” + miasto).

  • Jak pomóc dziecku uzależnionemu? Jeśli problem dotyczy dziecka, udaj się do wychowawcy lub psycholog szkolnej, by poprosić o pomoc. To nie wstyd.

Pamiętaj. To, co przeżywasz Ty lub Twój bliski jest dzisiaj problemem olbrzymiej rzeszy ludzi. Nie jesteś w tym sama. Nie jest to powód do wstydu. Warto porozmawiać o tym i sięgnąć po wsparcie ze strony najbliższych. Ale przede wszystkim profesjonalistki. 

 

Co możesz zrobić już dziś?

  • Wyłącz powiadomienia w telefonie.

  • Odinstaluj aplikacje, przynajmniej te, które zjadają czas, a nie dają Ci wartości.

  • Korzystaj z social media tylko na komputerze, w określonych godzinach.

  • Rób jedną rzecz na raz — albo praca, albo komórka (chyba że pracujesz na komórce).

To wymaga czasu i nie uda Ci się od razu. To, że dziś Ci się nie uda, nie znaczy, że nie masz próbować jutro. To może zająć wiele dni. Uzależnienie od telefonu, tak jak każde uzależnienie wymaga interwencji. Ale jeśli podejmiesz starania, jest duża szansa, że przestaniesz żyć tylko w świecie wirtualnym.

 

Skutki uzależnienia od telefonu komórkowego u dzieci

Nie chcę Cię straszyć. Nomofobia w przypadku dzieci to poważne zagrożenie. Skutki odczują nie tylko dziś:

  • nadpobudliwość lub smutek, a nawet depresja
  • zaniedbywanie obowiązków szkolnych i obowiązków domowych
  • kłopoty ze snem
  • nadwaga przez brak ruchu
  • brak prawdziwych relacji nie na komputerze
  • brak zainteresowań
  • problemy z koncentracją
  • problemy ze skupieniem
  • stres
  • problemy z samooceną, ciągłe porównywanie się
  • gorsze oceny w szkole
  • nie czytanie książek
  • i wiele, wiele innych.

 

Jeśli Twoja matczyna intuicja mówi: coś jest nie tak, moje dziecko ma być może problem z nadmiernym korzystaniem z telefonu komórkowego — sięgnij po pomoc.

Jak pomóc dziecku?

  1. Jeśli widzisz, że to problem fonoholizmu — od razu udaj się do specjalisty. Nie czekaj, nie mów sobie „każdy tak ma”. Ten problem będzie eskalował, bo to uzależnienie dziecka, a nie tylko „siedzenie”. Nie bagatelizuj problemu spędzania czasu na komórce, żeby nie żałować. Powyżej, w tym artykule znajdziesz linki do poradnii NFZ i wyszukiwarki specjalistów prywatnych.

  2. Wyjaśnij dziecku, czym jest dopamina i jak wpływa na jego mózg! Polecam ten film: zobacz

  3. Ustaw mu limit na każde urządzenie z dostępem do internetu, czyli: komórka, tablet, komputer, konsola do gier i cokolwiek jeszcze je ma. Jak to zrobić? Na telefonie zainstaluj darmową aplikację, na przykład tą: zobacz

  4. Spiszcie Regulamin korzystania z komórki. Przypomnij dziecku, że to Twoja własność, a ono korzysta z niej na zasadzie wypożyczenia. Określcie w regulaminie maksymalny czas używania komórki i poszczególnych aplikacji (np. gier).

  5. Ustalcie w domu strefy bez telefonu i czas bez komórki. Może to być na przykład pora obiadu i jeden dzień w weekend (lub kilka godzin, podczas których gracie w planszówki bez komórki).

  6. Spędzaj z dzieckiem jak najwięcej czasu bez komórki, najlepiej aktywnie, na świeżym powietrzu, na spacerze, rowerze. Rozmawiaj z nim dużo! Ono potrzebuje Twojej uwagi (bez komórki).

  7. Usuń komórkę z pokoju dziecka, szczególnie podczas snu. Zróbcie hotel dla komórki (może to być piękne, przerobione pudełko z mini poduszką i kołderką). Niech komórka też się wyśpi.

  8. Naucz dziecko nudzić się i spędzać czas bez telefonu. Niech umie „bujać w obłokach”, nic nie robić. By mózg mógł odpoczywać.

  9. Bardzo pilnuj, by dziecko dobrze się wysypiało i nie siedziało w internecie przed snem. Niebieskie światło komórki blokuje wydzielanie się melatoniny — hormonu snu. Gorzej i później się zasypia. A podczas snu mózg porządkuje informacje, zapamiętuje i pozbywa się toksyn. Bez snu dziecko gorzej żyje (Ty też!).

  10. Nie uciszaj dziecka komórką, pozwól mu nauczyć radzić sobie z trudnymi emocjami. 

  11. Zawsze najpierw obowiązki — zadanie i obowiązki domowe, dopiero potem komórka w ustalonym limicie czasu. Pytasz, jaki to limit? Powiem Ci szczerze: im mniej, tym lepiej. Mój 11-letni syn ma limit: godzinę dziennie na komórce (i to tylko dlatego, żeby nie był wykluczony przez kolegów).

 

Na koniec osobisty apel: Rodzicie wywalcie tę komórkę z sali lekcyjnej — SERIO!

Może być wyłączona, odłożona — nieważne. Komórka rozprasza! Nawet wyłączona. Czytałam badania, że ludzie z komórką (nawet wyłączoną) są mniej skupieni, gorzej wypadają na egzaminach. Ich mózg ciągle musi się powstrzymywać. I zużywa na to energię! Zamiast na naukę, zapamiętywanie, skupienie.

Potrzebujesz wsparcia? Zamów prelekcję.

Fonoholizm jest rosnącym problemem. Uzależnienie od telefonu ma negatywny wpływ na życie nie tylko dzieci, ale i całych rodzin. Przymus korzystania z telefonu i brak kontroli to też problem dorosłych! Dlatego zacznijmy od siebie.

Zamów prelekcję do szkoły, dla rodziców — opowiemy Ci więcej i wyjaśnimy, dlaczego mózg nie jest przystosowany.

Napisz do nas

 

Źródła:

Udostępnij u siebie

Zobacz też te wpisy